Obniżenie narządu rodnego dotyczy zazwyczaj kobiet po porodzie oraz w okresie menopauzalnym. Jak nazwa wskazuje, obniżeniem lub wypadaniem narządu nazywamy sytuację, kiedy narząd schodzi poniżej swojego normalnego położenia, w tym wypadku macica w dół pochwy. Dzieje się tak dlatego, że napięcie ścian pochwy i mięśni dna miednicy jest zaburzone. Powoduje to gorszą stabilizację i niedostateczne podtrzymanie narządów miednicy mniejszej. W okresie menopauzalnym odpowiedzialne są za to hormony, natomiast podczas porodu dochodzi do uszkodzenia tkanki łącznej, prowadząc do jej wiotkości. Wyróżnia się również wybrzuszenia w kanale pochwy – jej przedniej ściany (uretrocele i cystocele) oraz tylnej ściany (enterocele, rectocele).

Głównymi objawami z którymi zgłaszają się pacjentki są: uczucie ciała obcego w pochwie, bolesne stosunki płciowe oraz uczucie ciężkości w dnie miednicy. Obniżenie narządu rodnego oceniane jest w skali 0-4. Niezbędnym badaniem do oceny struktur dna miednicy jest badanie przezpochwowe, jednak to pacjentka decyduje, kiedy jest na nie gotowa. Najwcześniej, badanie przez fizjoterapeutkę uroginekologiczną wykonuje się po 6 tygodniach od porodu, po wizycie kontrolnej u lekarza ginekologa.

Terapia fizjoterapeutyczna skupia uwagę na treningu, odciążeniu dna miednicy, oraz zmianie codziennych nawyków. W rezultacie otrzymamy balans mięśniowy potrzebny do prawidłowej stabilizacji i podwieszenia struktur miednicy mniejszej.